Streaming en structuration theorie

Stel je voor je runt een streaming service. Als een nummer beluistert wordt, dan moet een rechthebbende uitbetaalt worden. Maar hoe bepaal je of een nummer beluisterd is? In het huidige streaminglandschap is de grens van uitbetalen bij 30 seconden gelegd. Als de eerste 30 seconden zijn gehoord, dan wordt het nummer als beluisterd gezien. Deze technische grens is inmiddels de muziek aan het beïnvloeden. In een artikel van pitchfork) wordt beschreven hoe nummers worden aangepast om de eerste 30 seconden van de luisteraars te overleven. De arbitrere technische beslissingen van Spotify hebben dus een flinke impact op hoe muziek wordt “gestructureerd”. De eerste 30 seconden worden zodanig opgezet dat ze interessant zijn, niet te vernieuwend, niet te luidruchtig maar wel memorabel. De manier waarop de muziek beïnvloed wordt, wordt door Scott Poole beschreven in de adaptive structuration theory. Structuren die bestaan in je technische oplossing beïnvloeden hoe alle betrokken gebruikers hun leven gaan inrichten. Ze maken andere dingen dan daarvoor, richten hun leven anders in. Hun patroon kan zelfs dusdanig veranderen dat dit betekent dat het technische product niet meer aansluit bij de gebruikers. Zo zouden muzikanten hele korte nummers kunnen gaan schrijven.

Wat betekent dit nu voor hoe je een product ontwerpt? De manier waarop de structuur van je ontwerp uiteindelijk gebruikt gaat worden is niet helemaal te voorspellen. Het is belangrijk dat je mee blijft kijken. Waar gebruiken de mensen je product voor? Wordt het voor nieuwe toepassingen ingezet die je niet verwacht had? Blijf dit in de gaten houden, en pas je product eventueel aan.